தேன் நிலா ஞாபகங்கள்
நினைவில் மீண்டெழ
நெற்றி திருத்தி
நேர் வகிட்டில் குங்குமமிட்டு
தொடுத்த மலர்ச்சரம்
கூந்தலில் சூட்டி
உனக்குப்பிடித்த புடவையில் நான்
நிலாக்காயும் மொட்டை மாடியில்
நட்சத்திரங்களிடம் உரையாடியபடி
உன்னோடான
காதல் நாட்களின்
கனவுகளில் லயித்து.
உன் வருகைக்கு காத்து...
கள்ளின் மயக்கத்தில்
கண்கள் கிறங்க
நீயோ
உன்னையும்,என்னையும்,உலகையும் மறந்து...
உள்ளுக்குள் பொங்கிய
உற்சாக ஊற்றுக்கள் கண்களில் வடிய
நிலவின் தண்கதிர்கள் சோகையாய் மறைய
உறக்கம் தொலைத்த இரவுகள் அதிகம்
ஊடலும் கூடலும் இன்றி...
அலைபேசிவழி அளவளாவும் உறவுகளிடம்
அவலத்தை மறைத்து புன்னகைபூக்க..
கூடல் நிகழாத இரவின் சாட்சியாய்
கொட்டிக்கிடந்த கூந்தல் மலர்கள் பரிகசிக்கிறது
வெள்ளி, ஜனவரி 15, 2010
இதற்கு குழுசேர்:
கருத்துரைகளை இடு (Atom)
0 கருத்துகள்:
கருத்துரையிடுக